Менә шундый нәсел

Ле­ни­но авы­лын­да Ле­онть­ев­лар га­и­лә­се яши. Га­и­лә­гә ни­гез са­лу­чы­лар су­гыш­та кат­наш­кан Ан­на Ти­мо­фе­ев­на һәм Конс­тан­тин Да­ни­ло­вич 8 ба­ла тәр­би­я­ләп үс­тер­гән­нәр.

Алар­ны ата-ана­ла­ры бар нәр­сә­гә дә өй­рәт­кән­нәр, ә ба­ла­ла­ры­на үр­нәк алыр­дай ке­ше­ләр бул­ган. Әни­лә­ре Ан­на Ти­мо­фе­ев­на те­гү, бәй­ләү, чи­гү ос­та­сы бул­ган, бик ма­тур җыр­ла­ган, әти­лә­ре - бал­та ос­та­сы - ал­тын кул­лы ке­ше бул­ган. Ба­ла­ла­ры да сә­ләт­ле бу­лып үс­кән­нәр: ях­шы укы­ган­нар, те­гә­ләр, бәй­ли­ләр, аш-су­га да ос­та­лар. Ра­и­са - мә­дә­ни­ят хез­мәт­кә­ре, Та­ма­ра бе­лән Еле­на - ин­же­нер­лар, Ва­си­лий - отс­тав­ка­да­гы ма­йор, Тать­я­на - укы­ту­чы, Ва­лен­ти­на - пе­шек­че, Зи­на­и­да - Ба­ку­да яши, ху­җа­би­кә. Шу­лар­ның өче­се ту­ган авыл­ла­рын­да яши­. Әти-әни­лә­ре як­ты дөнь­я­да юк ин­де, әм­ма алар ба­ла­ла­рын­да ке­ше­ләр­гә ка­ра­та игъ­ти­бар­лы, иге­лек­ле, авыр ми­нут­лар­да яр­дәм­гә әзер бу­лу ке­бек сый­фат­лар­ны тәр­би­я­ли ал­ган­нар. Үз ба­ла­ла­ры бе­лән бер­гә Конс­тан­тин Да­ни­ло­вич һәм Ан­на Ти­мо­фе­ев­на­ның бер­ту­ган­ның ятим өч кы­зы да үсә, бу кыз­лар да алар­га әти-әни дип эн­дәш­кән­нәр.

Ми­ха­ил - ба­ла­чак­тан ин­ва­лид, ул игъ­ти­бар­лы, кай­гыр­ту­чан зур га­и­лә­дә үсә. Аңа ни­чә яшь икән­ле­ген ишет­кәч, та­биб­лар да шак­ка­та. Ә авыл­да­гы ФАП­ның шәф­кать ту­та­шы алар­га: "Ул ту­ган­на­ры­ның хөр­мә­тен, алар­ның кай­гыр­ту­чан­лы­гын то­еп үс­те", - дип аң­ла­та. Ба­ла­ла­ры әти­лә­ре­нең го­зе­рен үтә­гән­нәр, әти ке­ше дә ин­ва­лид улы өчен бик кай­гыр­ган: без үл­гәч, ул ни­чек яшәр, кая да бул­са бир­мәс­ләр ми­кән, дип бор­чыл­ган. Хә­зер Ми­ха­ил апа­сы Тать­я­на янын­да яши. Ул үзе дә өч ба­ла тәр­би­я­ләп үс­тер­гән. Авыл­даш­ла­ры да аның ха­кын­да җир йө­зен­дә ан­нан да на­мус­лы­рак, ях­шы­рак ке­ше юк­тыр, ди­ләр. Ул аны төр­ле ри­зык­лар пе­ше­реп сый­лый, эне­се­нә ки­е­нер­гә, юы­ныр­га бу­лы­ша. Аның ку­нак­чыл өе ише­ге һәр­ва­кыт ачык, ул бер­кай­чан да буш тор­мый - һәр ял­да шә­һәр­дән ту­ган - ту­ма­ча­ла­ры кай­тып то­ра. Бу дус, күп мил­ләт­ле га­и­лә (мон­да ке­рә­шен­нәр, та­тар­лар, рус­лар, чу­аш­лар, әр­мән­нәр һәм мук­шы­лар да бар) авыл­даш­ла­ры өчен үр­нәк га­и­лә бу­лып то­ра.

Күп­тән тү­гел Ми­ха­ил­га ве­те­ран­нар­ны һәм алар­ның га­и­лә әгъ­за­ла­рын то­рак бе­лән тәэ­мин итү прог­рам­ма­сы бу­ен­ча Ле­ни­но­да яңа йорт тө­зе­гән­нәр. Тан­та­на­лы шарт­лар­да үт­кә­рел­гән өй ту­ен­да Ми­ха­ил­ның "Сурэкэ" ан­самб­лен­дә кат­на­шу­чы апа­ла­ры да җыр­лап би­е­де­ләр (бу хак­та га­зе­та­быз­ның 2011 ел­ның 18 но­ябрь са­нын­да яз­ган идек), авыл­ның та­ныл­ган ба­ян­чы­сы - абый­сы Ва­си­лий да ба­ян­да уй­на­ды.

Ми­ха­ил­га яңа йорт бик тә оша­ган, хәт­та ул бу көн­не яңа өй­дә ку­нар­га да кал­ган. Яңа ел­га алар апа­сы бе­лән кү­че­нер­гә җы­е­на­лар инде. Ле­онть­ев­лар га­и­лә­се­нә исән­лек-сау­лык, имин­лек те­ли­без.

Оль­га ИВА­НО­ВА

Рәсемдә: Михаил бер-туганы балалары белән