Тамырлар һәм канатлар

Иксез-чиксез кырлар күк йөзе белән очрашкан, ә Шушма елгасы үткән заман тарихларын пышылдаган Петропавел авылында Валерий һәм Любовь Бельковлар яши. Аларның тормышы нык имән кебек: тамырлары туган җирләрендә тирәнгә киткән, ә ботаклары кояшка таба сузылып, яңа буыннарга көч бирә.

Ир тарихы: комбайннан алып нефть вышкаларына кадәр

Валерий Михайлович шушында, Петропавел Бистәсендә туган. Аның балачагыннан ипи һәм солярка исе килә – малай чагында ук әтисенә комбайнда булыша, ә армия алдыннан үзе дә штурвал артына утыра. Хезмәт иткәч туган ягына кайтып, тракторчы булып эшли, колхоз таркалгач, нефтьчеләр янына китә. Ләкин йөрәге һәрвакыт монда – авылда кала.

«Үз авылымны яратам. Биредә һәр кеше таныш, һәркем белән бәйле ниндидер истәлекләр бар. Авылны матуррак итәргә дигән уртак кызыксынулар бар, ә моны үзеңнән, үз өеңнән башларга кирәк. Менә шуңа үз дөньябызны яхшыртырга, гүзәлрәк итәргә тырышабыз. Мин участокны, техниканы, ишегалдын тәртиптә тотарга тырышам. Люба өй янында чәчәкләр үстерә – күзләр матурлыкны күреп шатлана», - ди Валерий.

Хатынның сайлавы: мәхәббәт карьерадан көчлерәк

«Петропавел Бистәсе – минем бәхетле балачагым авылы. Мин әти-әнием белән Питрәчтә яшәдем, ә монда каникулларга әбием Мария Петровна Писцова янына кайта идем. Бу авыл белән иң җылы истәлекләр бәйләнгән: дуслар белән Шушмада су коену, әбиләр белән җиләк-гөмбәгә йөрүләр, авыл клубында кино һәм биюләр. Монда без Валера белән таныштык – димәк, беренче мәхәббәтем дә шушы авылда булды. Монда ук 1994 елда ул миңа хатыны булырга тәкъдим ясады», - дип сөйли Любовь.

КДУда югары белем алуына һәм кызыктыргыч профессиональ тәкъдимнәргә карамастан, Люба Валерийны һәм Петропавловканы сайлый. Шулай итеп, дипломлы химик бухгалтер була, ә соңрак - ире кебек үк нефть компаниясенә күчә. Ләкин аларның төп эше һәрвакыт гаилә булып кала.

Мәхәббәт белән салынган йорт

Бельковлар уртак тормышны Валерийның туган нигезендә башлыйлар, анда мәхәббәт, үзара аңлашу һәм хөрмәт хөкем сөрә. Ләкин вакыт узу белән үз ояларын корырга булалар. Алар авыл читендәге урынны сайлыйлар һәм анда иксез-чиксез болыннарга карап утырган иске агач йорт сатып алалар. Тора-бара аны үз куллары белән уңайлы торакка әйләндерәләр. Ишегалдын төзекләндерәләр, бакча булдыралар, тирә-якны тереклек белән тутыралар.

Моның өчен еллар буе эштә дә, өйдә дә хезмәт куела: сыер, сарык, дуңгыз, кош-корт асрыйлар. Күп көч һәм акча керә, әмма нәтиҗәсе дә сөендерә.

«Сөеклең белән шалашта да җәннәт» - бу әкиятләрдә генә, - дип көлә Любовь. - Балалар туды –йорт, хуҗалык кирәк иде... Эшләдек тә эшләдек».

Аларның байлыгы – балалары һәм  оныклары

Бүген Бельковлар балаларының уңышлары белән бәхетле һәм алар турында горурланып сөйлиләр.

Олы уллары Михаил хатыны белән Саша һәм Диманы тәрбиялиләр. Шул ук урамда, ата-аналар йорты каршында диярлек йорт салалар. Хуҗалыкны әти-әниләре белән бергә алып баралар, әлегә үз ихаталарын төзекләндерергә кирәк. Бергәләп симертүгә үгезләр алганнар, дуңгызлар һәм йорт кошлары тоталар. Бельковлар хуҗалыгында ике трактор, ике җиңел автомобиль бар. 

Хуҗалыкта ярдәм итәргә һәм шәһәр ыгы-зыгысыннан ял итәргә дип урта уллары Александр гаиләсе белән Әлмәттән кайтып йөри, балалары Милана һәм Максим әби-бабайлары янына кайтырга яраталар.

Кызы Алена Чаллыда укыганнан соң кияүгә чыккан. Шәһәрдә озак тормаганнар, яшь гаилә авылга кайткан һәм хәзер Валерийның әти-әнисе йортында яши. Әмма үз торакларын төзергә хыялланалар. Аларның Варвара исемле кызлары үсеп килә.

«Алла боерса, улы да булыр. Без күп булырга тиеш! Ә безнең Петропавел Бистәсендә йортлар төзү өчен урын барысына да җитәрлек», - диләр Валерий һәм Любовь Бельковлар.

Гади бәхет

Аларның тарихы – акча һәм карьера турында түгел. Ул чын байлыкның гаилә, туган җир һәм шатлык китерә торган хезмәт булуы турында. Бәхет – ул синең йортыңда балалар һәм оныклар йөгереп йөрү, өстәл артында күңелле гөрләшү, ә тәрәзә артында – балачактан таныш иксез-чиксез басулар.

Валерий һәм Любовь Бельковлар дан эзләмиләр – алар яшиләр генә. Һәм бу гадилектә – алар күңеленең бөтен матурлыгы.