Рухи байлык

Ту­был­гы Тау­дан тын­гы бел­мәс Ярул­ла ага Кә­рим­нең, ин­де олы яшь­тә бу­лу­ы­на ка­ра­мас­тан, үзен­дә зур их­ты­яр кө­че туп­лап, иҗат җи­меш­лә­рен бе­рәм­тек­ләп бар­лап ба­ла­ла­ры, якын­на­ры, авыл­даш­ла­ры, ра­йон­да­шла­ры­на, го­му­мән, ки­лә­чәк бу­ын­га ми­рас итеп кал­ды­ра, ягъ­ни бер-бер арт­лы ки­тап итеп як­ты дөнь­я­га чы­га­ра алу­ы­на сок­ла­ныр­лык та, га­җәп­лә­нер­лек тә. Аның ин­де җи­де ки­та­бы үз уку­чы­сын тап­ты. Бу­сын да чын кү­ңел­дән ка­бул итәр­ләр дип ыша­нып ка­ла­быз. Ярул­ла ага­ны чын иҗат ке­ше­се ди­ми, ни ди­я­сең. Нин­ди ге­нә һө­нәр ия­се бу­лу­ы­на ка­ра­мас­тан, ка­лә­ме­нә туг­ры ка­ла ал­ган ке­ше яшенә ка­рап тор­мый шул, хә­ер, Ярул­ла ага­ның аны са­нап то­рыр­га, үз эче­нә бик­лә­неп, кар­та­ям, дип уты­рыр­га ва­кы­ты да юк­тыр, чөн­ки ул иҗат утын­да янып яшә­вен дә­вам итә. Ав­тор­ның шигъ­ри­ят һәм про­за­ны үз эче­нә ал­ган әле­ге ки­та­бы аның бе­рен­че бит­лә­рен­дә урын ал­ган су­гыш ел­ла­рын­да­гы авыр тор­мыш шарт­ла­рын су­рәт­лә­гән "А­фәт" поэ­ма­сын­нан чы­гып исем­лән­гән. Ки­тап­та Ярул­ла ага­ның төр­ле ел­лар­да иҗат ител­гән ши­гырь­лә­ре, хи­кә­я­лә­ре, авыл­даш­ла­ры­на ба­гыш­лан­ган, ра­йон, рес­пуб­ли­ка мат­бу­га­тын­да дөнья күр­гән мә­ка­лә­ләр­гә үз фи­ке­рен бел­дер­гән яз­ма­ла­ры, га­и­лә аль­бо­мын­нан фо­то­су­рәт­ләр, за­ман­даш­ла­ры­ның ав­тор ту­рын­да­гы ма­те­ри­ал­ла­ры һ.б. урын ал­ган. Әл­бәт­тә, ба­ры­сы ту­рын­да да әй­теп бе­те­рү яра­мас, кай­бер­се сер бу­лып та кал­сын. Ярул­ла Кә­рим­нең иҗа­ты бе­лән кы­зык­сын­ган һәр ке­ше әле­ге ки­тап­ны ку­лы­на тө­ше­рү җа­ен тап­мый кал­мас. Ә ав­тор­га исә сә­ла­мәт­лек, җан ты­ныч­лы­гы һәм ал­да да иҗат уңыш­ла­ры те­ли­се ки­лә.

Фи­да­ния ВӘ­ЛИ­УЛ­ЛИ­НА