Акбүре авылында Бөек Ватан сугышы ветераны Мортаза Зәки улы Закиров яши

-Аның белән тагын шул чаклы гомер яшәр идем әле. Язмышыма бик рәхмәтлемен - тормыш иптәшем бик әйбәт кеше булды, - дип мактады ветеранны Зәйтүнә әби.

Алар зур, җылы һәм иркен өйдә икәү генә гомер итәләр. Балаларының үз тормышы, алар якын шәһәрләрдә, икесе Яңа Чишмәдә яши. Зәйтүнә әбинең авылда яшәүче өлкән кызы Миннегөл карт белән карчык өчен төп терәк. Калган сигез бала (хәзер җидәү) - Мортаза Зәки улының беренче никахтан туган балалары, аларны балачактан Зәйтүнә әби тәрбияләп үстергән.

- Аллага шөкер, балаларыбыз бик әйбәтләр, һәр көнне иртән һәм кичен шалтыратып, хәлебезне белешеп торалар. Кайтып торалар, ни сорасаң да, алып кайталар. Миннегөл дә бездән ерак яшәми, карт кешеләр белән ни булмас, ул безнең беренче ярдәмчебез,- ди Зәйтүнә әби.

Чыннан да, без анда чакта да ике тапкыр телефон шалтырады: кызлары Сания һәм киленнәре хәлләрен белделәр.

Мортаза бабай өч ел элек катлаулары операция кичергән һәм шуңа да аңа йөрүе авыррак. Әле кан басымы да гел уйнап тора. Хәзер ул буш вакытында гел укый, республика һәм район газеталарын да яздырып ала, телевизор карый, бигрәк тә сугыш һәм сугыштан соңгы елларга кагылышлы язмаларны ярата, тормыш иптәшенә кычкырып та укый. -Ул начар ишетә, тик күзләре яхшы күрә (күзлек белән булса да), ә мин, киресенчә, яхшы ишетсәм дә, начаррак күрәм. Икебезгә аның ике күзе, минем ике колагым дип яшибез инде, - дип шаяртып ала Зәйтүнә әби.

Мортаза бабай белән Зәйтүнә әби икесе дә 5 вакыт намазларын калдырмый, Ходайдан һәр көнгә исәнлек һәм тыныч картлык сорап яшиләр.

Зәйтүнә әбидән дә җитезрәк һәм шат күңеллерәк кеше Акбүредә генә түгел, районда да юктыр, мөгаен, ут чаткысы ул. Димәк әби генә иреннән уңмаган, бу яктан Мортаза бабайның да бәхете булган. 84 яшендә булса да, ул әле бик тере, мунчасын да үзе яга, ашарга да пешерә, савыт-сабасын да юа... Кыскасы, барысына да өлгерә, характеры шундый. Ипине да гел үзе пешергән, соңгы бер елда гына кибеттән ала башлаганнар. Дөрес, кибеткә күршеләре - аларга беркетелгән социаль хезмәткәр йөри, чөнки кибет алардан ерактарак урнашкан. Бик тә җиңел аралашучан карчык. Ул аның табигый сәләте генә түгел, ә һөнәри осталыгы да икән. Күп еллар буе ул Акбүредә хат ташучы булып эшләгән, ягъни һәрчак кешеләр белән аралашкан. Хезмәттә чыныкканлыгы яшүсмер чагыннан ук килә - тыл хезмәтчәне Зәйтүнә әби колхозда эшләгән, үгезләр белән җир тырмалаган. Элек Мортаза Зәки улы зур гаилә өчен терәк булган, ул авыл Советы секретаре, ферма мөдире, бригадир, балта остасы булып эшләгән, хәзер исә ветеран хатыны, балалары, социаль хезмәткәр, ФАП фельдшеры һәм, әлбәттә инде, җирле власть карамагында яши.

Балалары өйне үрнәк тәртиптә тотарга ярдәм итәләр, алар чиратлашып һәр атна саен туган нигезгә кайталар. Зәйтүнә әби шәһәрдән алып кайтыр өчен нинди торба, шланга яки үткәргечкә заказ бирергә кирәклеген дә яхшы белә, балалары исә барлык заказларны төгәл үтиләр. Нинди проблемаларыгыз бар соң? дигән сорауга Зәйтүнә әби болай дип җавап бирде:-Бөтен нәрсә дә бар, аллага шөкер, бернигә дә мохтаҗлыгыбыз юк. Тик менә урам яктырткычлары белән авылда хәлләр начаррак. Безнең йорт каршында да шул хәл: баганадагы лампочка бер тәүлек яна, икенче көнне юк. Безнең өчен хәзер яхшы чор җитте. Кайнар су, бәдрәф өйдә, мунча бар, канализация. Исәнлек кенә кирәк, калганы бар да бар.

Ольга ИВАНОВА