Өмет, ышаныч һәм мәхәббәт белән

Ха­тын-кыз өчен мә­хәб­бәт­нең кү­бе яи­сә азы юк: ул йә бу­ла, йә юк. Ул һәр­кем­гә дә би­рел­ми, аңа ла­ек бу­ла бе­лер­гә ки­рәк. Яз­ма­быз ге­ро­и­ня­сы мо­ның шу­лай икән­ле­ген үз тәҗ­ри­бә­сен­нән чы­гып бе­лә.

Ири­на Ар­сень­е­ва ту­лы га­и­лә­дә туа: аның әти­се дә, әни­се дә бу­ла. Ә ан­на­ры кыз әни­сен­нән баш­ка, аның ки­ңәш­лә­рен ишет­ми­чә, ана на­зын, яра­ту­ын той­мый­ча үсеп буй­га җи­тә, тор­мыш­ка чы­га. Ири­на­ны әти­се тәр­би­я­ләп үс­тер­гән, ях­шы ке­ше бул­са да, бик кы­рыс бу­лып то­ел­ган аңа әти­се. Бәл­ки, ул ан­дый да бул­ма­ган­дыр, әм­ма ба­рып чык­ма­ган шәх­си тор­мы­шы аның кә­е­фе­нә, алай гы­на да тү­гел, ха­рак­те­ры­на йо­гын­ты яса­мый кал­ма­ган­дыр. Әни ке­ше си­рәк ке­нә бул­са да кы­зы­ның тор­мы­шын­да кү­рен­гә­ләп кит­кән­дә, Ири­на аның аз гы­на бул­са да яра­ту­ы­на өмет­лә­неп яшә­гән, тик со­ңын­нан әни­се бө­тен­ләй юк­ка чык­кан. Ул чак­лар­да алар Әл­мәт­тә яшә­гән­нәр һәм әти­се, кы­зын үзе бе­лән алып, ту­ган­на­ры яны­на Ива­но­во өл­кә­се­нә кит­кән. Үсә төш­кәч, Ири­на иң якын һәм иң ка­дер­ле ке­ше - әти­се бу­лу­ын ях­шы аң­лый, әти­се дә кы­зын үзен­чә яра­та. Кы­рыс шарт­лар­да тәр­би­я­лән­сә дә, Ири­на ха­тын-кыз­лар­га хас йом­шак­лы­гын югалт­мый, бик яшь­ли бар эш­кә дә өй­рә­нә. 19 яшен­дә Ири­на та­гын бер ке­ше­не яра­та баш­лый, әле­гә­чә аның фа­ми­ли­я­сен - Ар­сень­е­ва - йөр­тә. Алар бик та­ту яши­ләр, ба­ба­ла­ры­на өч онык бү­ләк итә­ләр. Ири­на үзе­нең бө­тен мә­хәб­бә­тен әти­се­нә, ире­нә, ба­ла­ла­ры­на би­рә.

Пет­ро­па­вел Бис­тә­се­нә - әни­се­нең ту­ган ягы­на - Ар­сень­ев­лар га­и­лә­се Ири­на­ның әти­се ва­фат бул­гач кай­та. Мон­да алар кеч­ке­нә ге­нә бер йорт­ка ур­на­ша­лар. Бух­гал­тер бе­ле­ме­нә ия бул­ган Ири­на ки­бет­тә-са­ту­чы, ире кол­хоз га­ра­жын­да сле­сарь бу­лып эш­ли баш­лый­лар. Яңа яшәү уры­ны­нда аның ире­нә ни­дер бу­ла: ул нык үз­гә­рә, ха­ты­ны бе­лән ял­гы­зы гы­на кал­ган­да еш кы­на мә­хәб­бәт ту­рын­да тү­гел, ә үлем ту­рын­да сөй­лә­нә баш­лый. Тиз­дән ул фа­җи­га­ле төс­тә ва­фат бу­ла. Ири­на ба­ла­ла­ры: Юлия, Илья һәм Ни­ко­лай бе­лән то­рып ка­ла. Авыл җи­рен­дә ир-ат яр­дә­мен­нән баш­ка тор­мыш итү­лә­ре бик җи­ңел тү­гел. Ири­на­ның бә­хе­те­нә ятим кал­ган га­и­лә­гә те­рәк бу­лыр­дай ке­ше та­бы­ла. Сер­гей бе­лән Ири­на өй­лә­не­шеп, ба­ла­лар­ны бер­гә­ләп тәр­би­я­ли­ләр, эш­ли­ләр. Ар­сень­ев­лар - Уша­ков­лар га­и­лә­сен­дә Ири­на­ның өч ба­ла­сы га­и­лә­нең та­гы да ишәю­е­нә кир­тә бу­ла ал­мый. Хә­зер олы­ла­ры­ның үз га­и­лә­лә­ре бар, Юля­ның ин­де үзе­нең дүрт ба­ла­сы. Кеч­ке­нә­ләр­дән Оль­га - Чис­тай ме­ди­ци­на учи­ли­ще­сын­да, Сер­гей - си­ге­зен­че сый­ныф­та укый, спорт­ны яра­та, Са­ша сә­ла­мәт­ле­ге ар­ка­сын­да Тү­бән Ка­ма­да - кор­рек­ция мәк­тә­бен­дә, Ма­ша - икен­че сый­ныф­та укый­лар, укуы бик әй­бәт, аңа да физ­куль­ту­ра ошый, дүрт яшь­лек Ни­кит­ка ба­ла­лар бак­ча­сы­на йө­ри, тик ул ял кө­нен әни­се бе­лән бер­гә алыр­га яра­та икән.

Хә­зер алар Пет­ро­па­вел Бис­тә­сен­дә тө­зек­лән­де­рел­гән зур йорт­та яши­ләр. Һәр га­и­лә­дә­ге ке­бек, га­и­лә­нең үз проб­ле­ма­ла­ры, үз мә­шә­кать­лә­ре, тик иң мө­һи­ме - га­и­лә­дә яра­ту бар, Ири­на Ни­ко­ла­ев­на бар кө­че­нә шу­шы хис­не сак­лап ка­лыр­га ты­ры­ша.

Ерак­та кал­ган ба­ла ча­гын­да ук ул әти-әни­ле зур га­и­лә ту­рын­да хы­ял­ла­на, Хо­дай­дан үзе­нә дә шун­дый бә­хет со­рый һәм шу­ңа ыша­нып яши. Үзе ана мә­хәб­бә­тен та­тый ал­ма­са да, яра­тыр­га өй­рә­нә. Бар эш-га­мәл­лә­рен­дә Ири­на­га Ал­лаһ­ка ыша­ну һәм яра­ту яр­дәм итеп ки­лә, ба­ла­ла­рын да шу­ңа өй­рә­тә.

Ла­ри­са ФЕ­ДО­РО­ВА

Рә­сем­дә: Ни­кит­ка, Ири­на Ни­ко­ла­ев­на, Ма­шень­ка һәм Сер­гей

Автор фотосы