Кеше үз язмышына үзе хуҗа

Зи­рек­ле ке­ше­се Ай­рат Га­бет­ди­нов бе­лән без оч­рак­лы рә­веш­тә та­ныш­тык: та­ныш­ла­рым Яңа Чиш­мә­дә­ге "П­чел­ка" ки­бе­тен­нән юкә ба­лы (сал­кын ти­ю­дән) са­тып алыр­га ки­ңәш ит­те­ләр. Без­не ел­ма­еп тор­ган ир-ат кар­шы ал­ды. "Бу ва­кыт­та ки­бет­кә ке­рү­че­ләр си­рәк, ул ни­гез­дә про­фес­си­о­на­ллар һәм һә­вәс­кәр умар­та­чы­лар өчен мах­сус­лаш­кан. Кыш­ка алар, ка­гый­дә бу­ла­рак, ки­рәк­ле әй­бер­ләр­не туп­лап бе­тер­де­ләр. Шун­лык­тан ки­бет кыш­кы чор­да да­и­ми эш­лә­ми", - ди­де ул.

Гәп­лә­шеп ал­гач, Ай­рат­ның сәү­дә бе­лән әле күп­тән тү­гел ге­нә шөн­гыль­лә­нә баш­ла­вы ачык­лан­ды. Ике ел­лап эл­гә­ре­рәк ул үзен са­ту­чы ро­лен­дә күз ал­ды­на да ки­те­рә ал­ма­ган, ул про­фес­си­о­наль сле­сарь, озак ел­лар "Я­маш­нефть"­тә эш­лә­гән, эшен­нән, хез­мәт ха­кын­нан (биш ке­ше­дән тор­ган га­и­лә­гә ул бер­кай­чан да ар­тык бу­ла ал­мый: ха­ты­ны, өч ба­ла­сы, йорт-җир­е, мал-ту­а­ры - бар да фи­нанс чы­гым­на­ры со­рый) ка­нә­гать бул­ган. Бар да әй­бәт ке­нә бар­ган. Сә­ла­мәт­ле­ге бе­раз бор­чып тор­са да, Ай­рат аңа игъ­ти­бар ит­мә­гән, авыр­тыр да узар әле, дип уй­ла­ган. Ә авы­ру кө­чәя ге­нә бар­ган, бу ва­кыт­та исә аңа әле 40 яшь ке­нә бу­ла. Озак­ка су­зыл­ган дә­ва­ла­ну­лар, тер­нәк­лә­нү чо­рын­да Ай­рат­ның янә­шә­сен­дә га­и­лә­се, ту­ган­на­ры, дус­ла­ры бул­ган. Һәр­кем бул­ды­ра ал­ган­ча аңа фи­зик һәм ру­хи яр­дәм күр­сәт­кән. Ай­рат үзе дә хол­кы бе­лән оп­ти­мист ке­ше. Те­ле­ви­зор ка­рап ди­ван­да яту­ны үзе­нә га­дәт итеп ал­мый. Дус­ты­ның, про­фес­си­о­наль умар­та­чы Сер­гей ки­ңә­ше бе­лән "у­мар­та кор­ты те­ра­пи­я­сен" ка­бул итә баш­лый, бу бик үк рә­хәт про­це­ду­ра тү­гел, шу­лай да аңа си­хә­те ти­гән. Олы улы Ка­мил бе­лән алар Сер­гей­ның умар­та­лы­гын­да еш бу­ла­лар, бул­ды­ра ал­ган­ча аңа бу­лы­ша­лар, эш­нең неч­кә­лек­лә­ре­нә өй­рә­нә­ләр.

Язын исә Га­бет­ди­нов­лар бак­ча­сын­да умар­та оя­ла­ры пәй­да бу­ла. Бик үк авыр бул­ма­са да, эше күп, күп ва­кыт һәм тиз ара­да эш­ләү­не та­ләп итә.Ял­гы­зы гы­на бу эш­не баш­ка­ру Ай­рат­ның кө­чен­нән кил­мәс иде, әм­ма аның янә­шә­сен­дә яр­дәм­че­лә­ре - ба­ла­ла­ры бар. Ай­рат бак­ча­да бул­ган кы­зык хәл­ләр ту­рын­да ис­кә алып үт­те: бер­ва­кыт ул кы­зы Ка­ми­лә­гә бал корт­ла­ры­на су ку­яр­га куш­кан, ә кыз исә яр­ты чи­ләк су алып чык­кан. Тиз­дән кеч­ке­нә Сә­ри­я­се дә бу­лы­ша баш­лар, әле­гә ул умар­та оя­ла­ры ар­тын­да ка­чыш­лы уе­ны уй­нау бе­лән мәш­гуль.

Умар­та­чы­лык бе­лән шө­гыль­лә­нү өчен ки­рәк-ярак­лар­ны, мах­сус җай­лан­ма­лар­ны баш­та­гы ва­кыт­лар­да дус­ты би­реп тор­ган. Ә ан­нан соң кә­рәз, ра­ма, сак­ла­гыч кос­тюм һ.б. ки­рәк­ле әй­бер­ләр­не ка­ян алыр­га ди­гән со­рау ту­ган. Ра­йон­да ан­дый ки­бет юк, ә Чис­тай­га гел йө­реп бул­мый. Шу­лай итеп әле­гә ка­дәр бер­кем дә үз өс­те­нә йөк­лә­мә­гән эш­не - ки­бет ачар­га ка­рар кыл­ган­нар: ра­йон­да­гы умар­та­чы­лар­га да ях­шы бу­ла­чак, үзе­нә дә умар­та­чы­лык бе­лән шө­гыль­лә­нү­че ке­ше­ләр бе­лән та­ны­шыр­га, ара­ла­шыр­га мөм­кин­лек ту­а­чак.