21 октябрьдә Акбүре авылында яшәүче тыл ветераны Исмәгыйль Исхак улы Хәсәншинга 90 яшь тулды

Әтисе сугыштан култык таягында инвалид булып кайткан. Үсә төшкәч, Исмәгыйль үгез, ә аннары ат белән ашлык ташыган.

Армиядә Үзбәкстанда хезмәт иткән. Җылы табигатьле һәм кунакчыл төбәк аңа бик ошаган һәм ул тагын биш елга шунда калган. Төзелештә эшләгән, Ташкенттагы матур тимер юл вокзалы аның катнашында төзелгән. Ул 28 яшендә Акбүрегә кайта.

- Әниләре аларның бик җитди булган, - дип сөйли аның килене Алсу, - балаларын туган җирдә яшәп, гаилә корып һәм алар бер-берсенә ярдәм итешеп яшәргә тиешлеген аңлатып тәрбияләгән.

Авыл кичләренең берсендә егет Мәдинә исемле кызга күз сала. Икенче көнне аны фермада очратып: «Мине көт, җомга көнне алып кайтам», - дигән. Кыз егетнең шаяртуы гынадыр, дип көлеп куя. Ләкин ул сүзендә тора, әйткән көнендә ул өч дусты белән «кунакка» килә һәм кызны үзенең әнисе янына алып кайта. «Үзем дә белмим, - дип көлә Мәдинә әби. – Ничек кайтканмындыр. Бик яшь идем бит әле, ә ул миннән 6 яшькә өлкәнрәк».

Мәдинәнең әнисе эштән кайткач, аптырап китә: «Баксаң, кызы өй ишеген бикләп, чыгып киткән, әле кая диген, кияүгә чыккан...»

Бәхеткә, ире яхшы кеше була, эшчән, хатынын ярата һәм хөрмәт итә.

Тугыз ел каенана белән яшиләр, дүрт балалары туа, соңгысы - Госман яңа төзелгән йортта дөньяга килә. Хәзер әти-әнисе 20 елга якын улы һәм килене Алсу тәрбиясендә яши. Алсу бу авыл кызы түгел, әмма авылдан, шуңа күрә кияүгә чыккач, иренең туган ягына бик шатланып килә. Каенана белән каената аны беренче очрашудан ук яратканнар.

- Госман мине алар белән таныштырырга алып кайткач, Исмәгыйль абыйның миңа: «Кызым, безгә күчеп кил. Сиңа ризыкта да, киемдә дә тулы ирек булачак. Безнең пенсия барысына да җитәчәк, ә иң мөһиме - тату яшәгез», - дигән сүзләре күңелгә үтеп керде, дип искә алды Алсу.

Госман йортны ныклап төзекләндергән, быел гараж төзегән. Алар сыер, үгез, сарык, тай, ат асрыйлар.

Хәсәншиннар гаиләсе бик кунакчыл. – Безнең өйдә һәрчак кеше, бер генә атна да кунаксыз булмый, - дип сөйли Алсу. – Ике туганмы, өч туганмы, әти-әнинең ишекләре һәркемгә ачык. Балалар даими рәвештә бакча, төзелеш эшләрендә ярдәм итәргә кайталар. Авылда бабайның туганнары күп: сеңелесе һәм энесе исән-сау.

Биш ел элек кызы Гөлфия ире белән шәһәрдән күчеп кайта. Йортлары да янәшәдә генә, зур хуҗалык булдырганнар, арендага җир алганнар, КФХ төзергә планлаштыралар. Олы кызлары Фатыйма Яңа Ибрайда яши, хисапчы булып эшләгән, Әлфия һәм Гомәр Түбән Камада. Ике улы да әтисе юлыннан киткән, ә Исмәгыйль Исхак улының 45 ел машина йөртү стажы бар, колхозда 70 яшенә кадәр эшләгән. Аның өчен бик якын нәрсәгә әверелгән ГАЗ-53 машинасын кече улына тапшырган, ә үзе пенсия алдыннан гаражда һәм каравылчы булып эшләгән. 

Исмәгыйль Исхак улы русча яхшы гына сөйли. «Авыл янәшәсендә Рус Волчья Бистәсе бит, бер колхозда татарлар да, руслар да бергә эшләдек», - дип аңлата ул. Һәм аның әле рус милләтеннән дусты - урманчы Вениамин Павловичның гаиләләре белән бик дус яшәгәннәр. Тегесе хәзер Санкт-Петербургта яши, хатыны белән бергә Акбүрегә дә кайткалыйлар. Ә барлык бәйрәмнәрдә иске дуслар даими рәвештә ватсапта – видео тыңлап элемтәдә торалар, сөйләшеп туя алмыйлар. Русча да, татарча да сөйләшәләр, чөнки Вениамин Павлович татар телен аңлый икән. Күптән түгел булган сөйләшүдә ул киләсе җәйдә, һичшиксез, кунакка кайтуын әйткән. Кем әйтмешли, дуслыкка еллар да, аралар да комачауламый. Авылда Исмәгыйль бабайның тагын бер кадерле дусты бар – ул 80 яшьлек Сәхәбетдинов Шәрипҗан абый.

- Әти-әниләр ел ярым тирәсе генә бераз бирештеләр, - дип дәвам итә Алсу, - ә моңа кадәр хуҗалык буенча барысын да эшләделәр. Бабай печән дә чапты, умарталар да карады, сарыкларны да көтте. Әби ашарга әзерләде. Хәзер хуҗалык эшләрен Госман белән икәү башкарабыз. Эштә тоткарланганда, мал-туарны әти-әниләр карый.

Исмәгыйль бабайның бер күзе генә күрсә дә (икенчесе 30 ел элек зыян күргән), хатыны белән телевизор карарга бик ярата.

Аларга икәү бергә күңелсез түгел, сөйләшеп утыралар, яшь чакларын искә алалар. Аларның бүлмәсе дә иркен, якты һәм уңайлы. Күптән түгел Госман белән Алсу мәче баласы алып кайтканнар.

Тәрәзә төбендә гармун тора. Исмәгыйль бабай кайчандыр өйдә яшәүчеләрне җырлар белән сөендерү өчен уйнарга өйрәнгән.

Биш оныгы кечкенә чакта гармун көенә биеп алыр өчен бабаларының гармун уйнавын сораганнар. Ә хәзер исә шулкадәрле үк оныкчыклары да үсеп килә.

Гомере буе Исмәгыйль бабай дингә, гореф-гадәтләргә тугры калган, биш вакыт намазны да калдырмый, шуңа күрә Ходай аңа озын гомер бирә дә инде, дип саный ул үзе дә. Аларның нәселендә озын гомерле кеше бар икән. Әтисенең бабасы 115 яшькә кадәр яшәгән. Без Исмәгыйль бабайга яңа гаилә рекордын куюын теләдек, аның да оныкчыгы кайчан да булса горурлык белән бу хакта сөйләр әле.