90 яшендә дә оптимист әле ул

90 яшьлек юбилеен билгеләп үткән.

Раиса Петровна янына без тантанадан соң килдек. Ул балалары, онык-оныкчыклары алып килгән бүләкләр турында сөйләде. Өстәлдә шулай ук чәчәк бәйләмнәре һәм Раиса Петровнаның республика агросәнәгать комплексында күпьеллык хезмәте өчен Татарстан Республикасы Авыл хуҗалыгы һәм азык-төлек министры имзасы куелган Рәхмәт хаты да бар иде. 90 яшьлек юбилеена бүләкне аңа авыл җирлеге башлыгы Ольга Смурыгина тапшырган. 

Раиса Петровна 40 елга якын туган авылында — авыл хуҗалыгында эшләгән. Дуңгызлар караучы, сыер савучы, кырчылык бригадасы бригадиры, кибеттә сатучы, ә соңгы 10 елда — терлекләр өчен азык бинасында мөдир булып эшләгән, шуларның дүрт елы пенсиядә килеш. Раиса Петровна «Хезмәт ветераны» исеменә ия.

Кечкенәдән үк Екатерина кырларында эшли: башаклар җыйган, көлтәләр бәйләгән. Сугыш башланганда Рая ике сеңелесе, әнисе һәм әбисе белән кала. Әтисен 1942 елда сугышка алып китәләр, тиздән ул һәлак була. Әнисе ат караучы булып эшли, чөнки барлык ир-атлар фронтта була. 
Раиса Петровна ул еллардагы юкә яфракларыннан ясалган икмәк рецептын искә төшерде: кыскасы, кычыткан, алабута — нинди үлән бар, шуны ашап үстек, ди.

Сугыштан соң гаилә Екатерина янындагы Клянчуха авылына күченә. Анда 1955 елда Раиса Петровна Екатерина егете Сергей Милютинга кияүгә чыга.

Унбиш ел каенанасы белән бер түбә астында яшиләр, каенсеңел дә була. Биш балалары туа, ләкин, кызганычка каршы, 42 яшендә ул тол кала, кече улына ул вакытта 5 яшь була, ә калган балалар инде шәһәрдә укыйлар. Раиса Петровна эшләвен дәвам итә, зур хуҗалыкны да бетермәгән.
Балаларын лаеклы кешеләр итеп тәрбияләгән. «Барысы да яхшы яшиләр, Аллага шөкер», — дип шатлана ул. Татьяна күп еллар Яңа Чишмә район үзәк хастаханәсендә акушерка булып эшли, Александр гомере буе «Шешминский» совхозында зоотехник булып эшли, Елена да шунда икътисадчы, кечесе Николай һөнәре буенча шофер. Сергей төзелеш эше буенча Чаллыда эшли. Хәзер Раиса Петровнаны улы Николай тәрбиясендә. Өчесе Екатерининскида яши, Татьяна район үзәгендә. Узган ел Раиса Петровна Яңа Чишмә ЗАГСында Әниләр көнен бәйрәм итү чарасында кунакта булган иде.

— Аллага шөкер, балаларым нәрсә кирәк, шуны алып киләләр, Николай пешерә, бакчада эшли, Татьяна мунчада мине юындыра, генераль җыештыруны башкара. Сергей Чаллыда күземә операция ясатты, мин аннан соң өч ай аның янында яшәдем. Черемуховодагы иремнең туганнары да мине онытмыйлар.

Раиса Петровна үзенең ачык шат күңелле холкы белән барлык туганнарын җәлеп итү үзәге булып тора шикелле. 
90 яшьтә булса да, әбинең хәтере бик яхшы. Исемнәрне дә, даталарны да яхшы хәтерли. Ул һәрнәрсә белән дә бик кызыксына, юмор белән аралашырга ярата. Өйдә таяк белән йөри, ләкин кайвакыт урамга эскәмиягә чыгып утыра. Телевизордан яңалыклар белән кызыксына, район газетасын укый. Тавыклар асрамый — төлкеләр бар икән, әмма элеккечә, тереклек карарга хыяллана. Улы Александр аңа бәрән белән сарык бирергә ышандырган.

— Юбилейны бик яхшы билгеләп үттек, барысы да килде. Балалар да, — ди ул. — Безнең гаиләдә, миннән кала, тагын 10 кеше июнь аенда туган, ә ике оныгыбызның туган көне хәтта минеке белән бер көнне. Минем әбием Екатерина Назарьевна 101 ел яшәде һәм әнием дә 90 яшькә кадәр җитте, икетуган сеңелем Анастасия Павловна күптән түгел 95 яшьлек юбилеен билгеләп үтте.

Раиса Петровнада шикәр диабеты һәм ул, үзе әйтмешли, күптән инде җимешләр-яшелчәләр белән — киви һәм авокадоны бик ярата һәм бу, аның фикеренчә, аның гомерен озайта да икән. Аны, башка әбиләр белән бергә, «Өлкән буын» демография проекты кысаларында РҮХгә тикшерүгә алып баруларына бик сөенә.

— ФАПтан минем янга килеп, алып китәләр, алып баралар, кайтарып куялар. Барлык анализларны алалар, табибларга йөртәләр. Күптән түгел Казан табиблары белән тәгәрмәчле поликлиника килгән иде. Барысын да һәм минем яшьтәге башка өлкәннәрне тулысынча тикшерделәр. Мин аларга: «Нигә инде безне, карт-корыларны дәваларга? » -дип көләм, ди шаяртып кына Раиса түти.

Киткәндә без Раиса Петровнага туганнарының хөрмәте һәм кайгыртуында, исәнлектә гомер итүен теләдек.