Мин хезмәт иттем һәм моның белән горурланам

1975 елның 28 апрелендә Түбән Кама шәһәр хәрби комиссариаты тарафыннан армиягә хезмәт итәргә чакырыла. 

Хезмәтне Германиядә Пренцлау шәһәрендә совет гаскәрләре төркеме составында үтә. 

"Шәһәр үзе миңа ошады, матур, матур, җирле халыкның мәдәнияте безнекеннән аерылып торды. Ләкин аларның мөнәсәбәтләре коры, безнең кебек түгел. Без җиңелрәк һәм җылырак. 

Инженер-сапер гаскәрләренең барлык солдатлары кебек үк, шофер — рядовой вазифасында хезмәт итә. Көз көне безне Ростовка уңыш җыюга җибәрделәр. Чит илләрдә һәм Россиядә күпне күргәнем яхшы истәлекләр калды.

Миңа хезмәт итү авыр булмады, балачакта ук тәртипкә һәм дисциплинага күнеккән идем. Физик яктан авыр хезмәттә, механизатор әтисенә һәм шофер абыйсына ярдәм итә. Алар мине техниканы яратырга, Үземне һәм якын кешеләрне хөрмәт итәргә өйрәттеләр. 

Хезмәтнең икенче яртысында миңа махсус хәрби дәрәҗә — сержант бирелде.

1977 елның 24 апрелендә хезмәттән кайта. Шин заводында эшләгән. 1978 елда өйләнә. Хатыны Лена белән өч улыбыз һәм сигез оныгыбыз бар. Горшковога, 1992 елда күченеп килдек, бүгенге көнгә кадәр шунда яшибез, авылда шофер булып эшләдек.