Үз илендә солтан булды

Ана­то­лий га­ди кресть­ян га­и­лә­сен­дә туа. Аның ба­ла­ча­гы авыр су­гыш һәм су­гыш­тан соң­гы ел­лар­га ту­ры ки­лә. Кол­хоз­чы­лар - Ми­ха­ил Оси­по­вич бе­лән Анас­та­сия Ива­нов­на Хо­лин­нар га­и­лә­сен­дә ул 5 нче ба­ла бу­лып туа, ә га­и­лә­дә бар­лы­гы 6 ба­ла бул­ган. Ана­то­лий бе­лем­гә ом­ты­лу­чан ба­ла бу­лып үсә, яшь­тән үк әти-әни­се­нә бу­лы­ша. 1960 ел­да ул Яңа Чиш­мә ур­та мәк­тә­бен тә­мам­лый һәм ар­ми­я­гә ка­дәр ку­ян­нар фер­ма­сын­да эш­ли. Нәкъ ме­нә шул ел­лар­да аңарда хай­ван­нар­га ка­ра­та мә­хәб­бәт хислә­ре туа, бу һө­нәр сай­лау­да зур этәр­геч бу­ла. ХХ партсъ­езд исе­мен­дә­ге кол­хоз юл­ла­ма­сы бу­ен­ча ве­те­ри­на­рия инс­ти­ту­ты­ның зо­о­тех­ник фа­куль­те­ты­на укыр­га кер­гән­че, Ана­то­лий Ук­ра­и­на­да­гы ра­ке­та гас­кәр­лә­рен­дә өч ел хез­мәт итеп, үзе­нең граж­дан­лык бу­ры­чын үти. Ка­риб кри­зи­сы чо­рын­да әле­ге ст­ра­те­гик гас­кәр­ләр юга­ры су­гыш­чан хә­зер­лек­тә бу­ла. Ар­ми­я­дә ул офи­цер­лар кур­сын тә­мам­лый һәм ра­ке­та гас­кәр­лә­ре лей­те­нан­ты бу­ла­рак де­мо­би­ли­за­ци­я­лә­нә. Ди­ви­зия шта­бы аңа Хәр­би Ака­де­ми­я­гә укыр­га ке­рер­гә тәкъ­дим ит­кән, әм­ма ул ан­нан баш тарт­кан һәм ту­ган ягы­на кайт­кан. Ар­ми­я­дә Ана­то­лий үзендә йөк­лән­гән эш өчен җа­вап­лы­лык тою, дис­цип­ли­на, кол­лек­тив бе­лән җи­тәк­че­лек итү кү­нек­мә­лә­ре ке­бек сый­фат­ла­рны бул­ды­ра. Инс­ти­тут­та укы­ган­да бо­лар­ның һәм­мә­се дә бик ярап куя аңа. Ты­рыш­лы­гы, хез­мәт сө­ю­чән­ле­ге ар­ка­сын­да уку аңа җи­ңел би­ре­лә, инс­ти­тут­ны ул кы­зыл дип­лом­га тә­мам­лый. Аны им­ти­хан­нар­сыз ас­пи­рант итеп ка­бул итә­ләр, әм­ма ал­да уку­ын­нан баш тар­тыр­га ту­ры ки­лә, пен­си­я­дә­ге әни­се­нә яр­дәм һәм бу­лыш­чы ки­рәк бу­ла, чөн­ки аның 1957 ел­да 55 яшен­дә бе­рен­че төр­кем хәр­би ин­ва­лид ире ва­фат бул­ган бу­ла.

1969 ел­дан баш­лап тор­мыш ди­гә­нең Ана­то­лий Ми­хай­ло­вич­ны ту­ган кол­хо­зы бе­лән бик озак­ка бәй­ли. Ул ел­лар­да ХХ партсъ­езд исе­мен­дә­ге кол­хоз җи­тәк­че­се бу­лып рес­пуб­ли­ка­да та­ныл­ган Алек­сандр Его­ро­вич По­ли­кар­пов эш­лә­гән. Яшь бел­геч­не ул күп нәр­сә­ләр­гә өй­рәт­кән, шун­да ук аны Ар­хан­гел бү­лек­чә­се­нә үзе­нең урын­ба­са­ры итеп бил­ге­ли. Аның ты­рыш­лы­гын һәм эш­кә сә­ләт­ле­ле­ген КПСС­ның Чис­тай шә­һәр ко­ми­те­ты бе­рен­че сек­ре­та­ре Гри­го­рий По­лю­щен­ков та кү­реп ала һәм пен­си­я­гә чы­гу­чы А.Е. По­ли­кар­пов­ны кем алыш­ты­рыр ди­гән со­рау ту­гач та, ра­йон җи­тәк­че­ле­ге фи­ке­ре кол­хоз­чы­лар фи­ке­ре бе­лән ту­ры ки­лә. 1980 ел­ның 5 гыйн­ва­рын­нан Чис­тай ра­йо­ны­ның иң эре ху­җа­лы­гын А.М. Хо­лин җи­тәк­ли. Ул ва­кыт­лар­да фай­да­ла­ны­ла тор­ган җир­ләр мәй­да­ны 12 мең гек­тар­дан ар­тык тәш­кил ит­кән, ху­җа­лык­та 4300 баш МЭТ, 5500 баш дуң­гыз һәм 7 мең­гә якын са­рык исәп­лән­гән. Бо­лар­дан ка­ла, кол­хоз­ның 4 умар­та­лы­гы (500 умар­та оя­сы) бул­ган һәм үз хез­мәт­кәр­лә­рен бал бе­лән тәэ­мин ит­кән. Кол­хоз­да 430 ке­ше эш­лә­гән. Ху­җа­лык хи­са­бын­да ак­ча һәр­чак бу­лып тор­ган, аны со­ци­аль өл­кә­не үс­те­рү­гә, кол­хоз­чы­лар өчен то­рак тө­зү­гә са­рыф итү мөм­кин­ле­ге бул­ган.

Ул ел­лар­да ху­җа­лык­та кол­хоз юл­ла­ма­сы бу­ен­ча укы­ган көч­ле бел­геч­ләр ко­ман­да­сы туп­лан­ган. Хо­лин­ның кө­рәш­тәш­лә­ре кү­бе­се үз­лә­ре дә ху­җа­лык җи­тәк­лә­де, ә А.С. Губ­кин бе­лән В.М. Коз­лов ра­йон җи­тәк­че­се дә­рә­җә­се­нә иреш­те­ләр. Ана­то­лий Ми­хай­ло­вич га­ди кол­хоз­чы­лар­ның, сы­ер са­ву­чы­лар­ның: На­деж­да Игол­ки­на, Ан­то­ни­на Мель­ни­ко­ва, Алек­санд­ра Ло­ги­но­ва, ме­ха­ни­за­тор­лар: Па­вел Ду­на­ев, Алек­сандр Шма­ков, Ле­о­нид Еронть­ев һәм баш­ка­лар­ның хез­мә­тен җы­лы сүз­ләр бе­лән ис­кә ала. Алар ХХ партсъ­езд исе­мен­дә­ге кол­хоз­ның да­нын арт­ты­ру өчен ты­рыш­кан ке­ше­ләр. Ми­не­раль аш­ла­ма­лар кул­лан­мый­ча да, бөр­тек­ле­ләр­нең уңы­шы гек­та­рын­нан 29 цент­нер­га җит­кән, бер баш сы­ер­дан сөт са­ву 2100 кг-нан 4600 ки­лог­рамм­га чак­лы арт­кан, ае­ру­ча игъ­ти­бар, төр­ле һәм мул аша­ту­ны та­ләп ит­кән күп сөт би­рү­че ай­ршир то­кым­лы сы­ер­лар кай­тар­тыл­ган. Нәкъ ме­нә Хо­лин кол­хоз рә­и­се бу­лып эш­лә­гән ел­лар­да кол­хоз­ның иң әй­бәт хез­мәт­чән­нә­ре ор­ден­нар һәм ме­даль­ләр бе­лән бү­ләк­лән­гән­нәр. 1983 ел­да Яңа Чиш­мә ра­йо­ны оеш­ты­ру ху­җа­лык­ның фи­нанс хә­ле­нә дә йо­гын­ты яса­мый кал­мый, ти­еш­ле инф­раст­рук­ту­ра бул­мау сә­бәп­ле, күп мәсь­ә­лә­ләр­не хәл итү кол­хоз җил­кә­се­нә тө­шә, баш­та­рак то­рак, юл­лар тө­зү­гә ак­ча­сы то­тыл­са, ке­ше­лә­рен дә си­зе­лер­лек югал­та. Яңа оеш­кан оеш­ма­лар­га күп­ләр җи­ңел­рәк эш эз­ләп кит­сә, хә­зер­лек­ле­рәк бел­геч­ләр­не җа­вап­лы­рак урын­нар­га куй­ды­лар. Кил­гән ке­ше­ләр­не ур­наш­ты­рыр­га, аша­тыр­га, рес­пуб­ли­ка җи­тәк­че­лә­рен өен­дә үк ка­бул итәр­гә ту­ры ки­лә аңа. Шу­лай да ул ел­лар­да ху­җа­лык ая­гын­да нык ба­сып то­ра, үсә, ра­йон бу­ен­ча со­ци­а­лис­тик ярыш ал­дын­гы­сы бу­ла, нә­ти­җә­дә күп тап­кыр­лар күч­мә Кы­зыл бай­рак­ка ия бу­ла һәм пре­мия ала.

Авыл ху­җа­лы­гын үс­те­рү­дә­ге хез­мәт­лә­ре өчен 1984 ел­ны Ана­то­лий Ми­хай­ло­вич­ка "ТР-ның ат­ка­зан­ган авыл ху­җа­лы­гы хез­мәт­кә­ре" ди­гән Мак­тау­лы исем би­рел­де. 1990 ел­ны Пре­зи­дент Со­ве­ты сос­та­вы­на кер­те­лүе дә аның аб­руе зур бу­лу ту­рын­да сөй­ли. Аны та­рат­кан­нан соң 1991 ел­ны М.Ш. Шәй­ми­ев аңа Ка­зан­да ка­лыр­га, эш тәкъ­дим итә, тик Ана­то­лий Ми­хай­ло­вич: "Ту­ган җи­рем­не таш­лап ки­тәм­ме соң, че­мо­дан­ның тот­ка­сы­на да ка­гы­ла­сым юк", - дип җа­вап би­рә. 1992 ел­да А.М. Хо­лин ТР Ми­нистр­лар Со­ве­ты­ның Мак­тау гра­мо­та­сы бе­лән бү­ләк­лә­нә.

Ра­йон җи­тәк­че­се бу­лып Н.М. Вла­ди­ми­ров кил­гәч, 1995 ел­ны, үза­ра ки­ле­шә ал­мый­ча, Ана­то­лий Ми­хай­ло­вич кол­хоз­дан ки­теп АЗС на­чаль­ни­гы бу­лып эш­ли баш­лый.

2001 ел­ның сен­тяб­рен­дә аның тәҗ­ри­бә­сен ки­рәк­се­неп, аны Яңа Чиш­мә авыл ху­җа­лы­гы һәм азык-тө­лек ида­рә­се на­чаль­ни­гы урын­ба­са­ры итеп куй­ды­лар, ул яңа яшь җи­тәк­че­ләр­гә эш алып ба­ру­да ак­тив яр­дәм ит­те. Пен­си­я­гә чык­кан­чы А.М. Хо­лин ад­ми­нист­ра­тив ко­мис­сия сек­ре­та­ре бу­лып эш­лә­де. Ра­йон авыл­ла­рын­да чис­та­лык һәм тәр­тип­не конт­роль­дә тот­ты. Хә­зер ул пен­си­я­дә, ир­кен зур өен­дә бе­рү­зе яши. Тор­мыш ип­тә­ше бе­лән рәс­ми рә­веш­тә ае­рыл­ган, ул ту­ган җи­рен кал­ды­рып Ка­зан­га кү­чеп ки­тү­дән баш тарт­кан. Бу­ын­на­ры авыр­ту­га ка­ра­мас­тан, өй эш­лә­рен ба­рын да үзе баш­ка­ра, зур бак­ча­сын­да кай­на­ша, яшел­чә­ләр, бә­рәң­ге үс­те­рә. Тә­рә­зә төп­лә­рен­дә­ге по­ми­дор­ла­ры ин­де чә­чәк атып уты­ра. Кыш­лык­ка бак­ча җи­меш­лә­рен үзе кон­серв­лый, кы­шын, җә­ен үзе үс­тер­гән ви­та­мин­лы ри­зык­тан өзе­леп тор­мый. Ана­то­лий Ми­хай­ло­вич­ның өен­дә рә­хәт, күп­тән тү­гел өй эчен­дә­ге ишек­лә­рен алыш­тыр­ган, бө­тен бүл­мә­дә ико­на­ла­ры бар. Өй эчен­дә ге­нә тү­гел, йор­тын­да да чис­та, тәр­тип. Ана­то­лий Ми­хай­ло­вич җи­ңел ара­ла­шу­чан, га­ди ке­ше, аның бе­лән рә­хәт­лә­неп әң­гә­мә ко­рыр­га мөм­кин, эру­ди­ци­я­ле, юмор­ны яра­ту­чы шә­хес.

Ре­дак­ция кол­лек­ти­вы А.М. Хо­лин­ны юби­лее бе­лән кот­лап, аңа нык­лы сә­ла­мәт­лек, озын го­мер те­ли.